Zwarte bonen & Luchthaven security = leuke combinatie.
Mijn eerste kennismaking met deze kleine zwarte bonen was in 2009, Cubaanse wijk in Miami.
We rammelde toen van de honger en konden geen restaurantje vinden. Bij een supermarkt(je) op de hoek van de straat besloten we om gewoon maar wat ‘te snoepen’ te kopen. Echter binnen bleek het meer dan een supermarktje te zijn, er zat een restaurantje bij in. In mijn herinnering hebben we iets met Pollo besteld, dat leek ons wel kipachtig klinken.
Soms zie je van die mooie glimmende chocolade desserts.
Wauw denk je dan, die chocolade is mooi getempereerd.
Nu was ik laatst op zoek naar een mooi nagerecht voor een dinertje. Bij Masterchef Australie heb ik wel wat van die gerechtjes voorbij zien komen, ik ben dus op zoek gegaan op hun website
Nog net op tijd.
Het ene jaar ben ik er vroeg bij, dit jaar is het wel heel erg laat !
Maar wie weet moet u nog het menu verzinnen....
Een hele uitdaging om na te maken.
Met deze soep heeft Willie ( en Truus) ons verrast. Gezellig aan een 3 punter hing zo’n grote soepketel. Midden in de tuin had hij een open vuur gemaakt en daar hing de soep te pruttelen toen we met z’n alle aankwamen.
Ondanks dat het een warme zomerdag was hebben we met z’n enorm genoten van de soep en wat smaakte die lekker!
